Wtorek, 16 luty 2021 rok
Świadczenie pielęgnacyjne dla osób rezygnujących z zatrudnienia w celu opieki nad osobą niepełnosprawną.
Zgodnie z Art. 17. Ustawy o świadczeniach rodzinnych: świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:
1) matce albo ojcu,
2) opiekunowi faktycznemu dziecka,
3) osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
4) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności
– jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Przy przyznawaniu świadczenia pielęgnacyjnego brak kryterium dochodowego. Jest ono przyznawane na czas nieokreślony lub określony. Jeśli jednak orzeczenie o niepełnosprawności bądź też stopniu niepełnosprawności wydane zostało na czas określony, to wtedy świadczenie przysługuje do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa ważność orzeczenia.
Kwota świadczenia pielęgnacyjnego podlega corocznej waloryzacji z pierwszy dniem stycznia.
Porady Obywatelskie 