Autor: mkoczyk

Gdzie szukać wsparcia psychologicznego na terenie m.st. Warszawy?

22 listopada 2021

Pani Monika ma 70 lat. Od 40 lat jest mężatką, mają dwoje dorosłych dzieci. Między małżonkami od dawna nie ma więzi. Od 3 lat mąż pani Moniki mieszka oddzielnie. Nie chce mieć kontaktu z żoną. Pani Monika czuje się bardzo samotna. Nie ma wsparcia w dzieciach. Nie potrafi ukryć żalu do męża. Chciałaby porozmawiać z nim o ewentualnej rozdzielności majątkowej (każde z małżonków utrzymuje się z własnej emerytury), sprzedaży wspólnego mieszkania i podzielenia go na dwa mniejsze. Mąż nie odbiera telefonów od pani Moniki. Na kilkakrotne propozycje udziału w terapii małżeńskiej lub mediacji, nigdy się nie zgodził.
Pani Monika obawia się decydującej rozmowy z mężem – przez lata małżeństwa mąż stosował wobec niej przemoc psychiczną, często oszukiwał ją, oczerniał przed dziećmi. Z powodu tych wieloletnich doświadczeń, pani Monika nie wie, co będzie dla niej najlepsze, trudno jej o tym zdecydować. Wydaje jej się, że odważenie się na  rozmowę z mężem, pozwoliłoby jej na odzyskanie dawno zapomnianej wolności i niezależności.

Ponieważ podjęcie jakiejkolwiek decyzji przez panią Monikę jest w tym momencie dla niej trudne, doradca zaproponował jej wsparcie psychologiczne lub terapeutyczne. Profesjonalną, nieodpłatną pomoc może ona otrzymać w Specjalistycznej Poradni Rodzinnej na terenie swojej dzielnicy – w Wawrze. Mogłaby uczestniczyć w terapii indywidualnej lub grupowej. Jeżeli terapia pozwoli pani Monice na wzmocnienie – może ona skonsultować z doradcą możliwe do wykonania ścieżki rozwiązania swoich problemów. Pani Monika zgodziła się na wizytę w Poradni.

Specjalistyczna Poradnia Rodzinna Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy (SPR Wawer) świadczy nieodpłatne usługi dla mieszkańców całej Warszawy.

W SPR Wawer prowadzona jest:

  • psychoterapia indywidulana i grupowa dla osób dorosłych, 
  • psychoterapia indywidualna dla dzieci i młodzieży,
  • psychoterapia dla par i rodzin.

Dla osób dorosłych:

  • konsultacje do psychoterapii (częste powody zgłoszenia to m.in.: zaburzenia nastroju, depresja, lęki, nerwica, kryzys w życiu osobistym i zawodowym, mobbing, zaburzenia osobowości i/lub relacji z innymi, problemy ze zrozumieniem siebie, trudności w relacjach
    i funkcjonowaniu społecznym); 
  • psychoterapia indywidualna (po zakończeniu procesu konsultacji) – zwykle 1 raz w tygodniu – maksymalnie do 2 lat
  • psychoterapia grupowa (po zakończeniu procesu konsultacji) – zwykle 1 raz w tygodniu – maksymalnie do 2 lat; grupa liczy od 8 do 12 osób.

Pomoc psychologiczna dla par i rodzin:

  • konsultacje do psychoterapii par (częste powody zgłoszenia m.in. trudności w relacjach między małżonkami/partnerami, konflikty, kryzysy, brak zrozumienia, nadmierne zdystansowanie, zdrada, problemy w komunikacji);
  • psychoterapia par (po zakończeniu procesu konsultacji) – zwykle raz na 2 tygodnie – maksymalnie do 2 lat;
  • konsultacje do psychoterapii rodzin (częste powody zgłoszenia m.in. trudności w relacjach pomiędzy członkami rodziny, brak zrozumienia, problemy ujawniające się w zachowaniu dziecka, konflikty);
  • psychoterapia rodzin (po zakończeniu procesu konsultacji) – zwykle raz na 2 tygodnie – maksymalnie do 2 lat. 

Ważnym aspektem prowadzonych w Internecie odziaływań jest wzmacnianie kondycji psychicznej człowieka w czasie pandemii, jednak treści psychoedukacyjne dotyczą także wielu innych tematów z obszaru zdrowia psychicznego osób dorosłych, dzieci, młodzieży, małżeństw oraz rodzin.Są inspiracją zarówno dla mieszkańców jak i dla profesjonalistów pracujących w innych instytucjach.   

SPR Wawer współpracuje z placówkami edukacyjnymi, placówkami wychowawczymi (np. poprzez organizowanie warsztatów psychoedukacyjnych) oraz w zależności od potrzeb i możliwości z innymi instytucjami, które zwracają się do Poradni z propozycją współpracy np.: ośrodek adopcyjny, Ośrodek Pomocy Społecznej Dzielnicy Wawer. Ponadto nawiązane są relacje ze Specjalistycznymi Poradniami Rodzinnymi Dzielnicy Bemowo i Bielany, a także innymi poradniami psychologicznymi i specjalistycznymi oraz instytucjami z terenu miasta stołecznego Warszawy, działającymi w obszarze ochrony zdrowia psychicznego.

Uwaga! Poradnia nie prowadzi terapii uzależnień oraz psychoterapii osób wymagających intensywniejszej niż ambulatoryjna forma terapii np. w warunkach Oddziału Dziennego.

Kontakt do SPR Wawer:

Specjalistyczna Poradnia Rodzinna Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy (SPR Wawer)
ul. Włókiennicza 54; 

04-974 Warszawa; 

tel.: 22 277 11 98 ; 

e-mail: sekretariat@sprwawer.pl ; www.sprwawer.pl 

Autor: Małgorzata Borkowska-Koczyk

Odwołanie darowizny nieruchomosci

13 września 2021

Pani Stefania ma 84 lata. W 2012 r. została wdową. Po śmierci męża przeprowadziła postępowanie spadkowe. Jej jedyny majątek stanowi mieszkanie, które kupiła z mężem 40 lat temu. W 2012 r., niedługo po śmierci męża pani Stefanii, jedyna wnuczka pani Stefanii, Kasia zaproponowała babci, że razem z dzieckiem i partnerem wprowadzi się do mieszkania babci. Babcia zgodziła się uznając, że kontakt z rodziną pomoże jej w trudnych chwilach po śmierci męża. Po dwóch latach wspólnego mieszkania wnuczka zaproponowała babci,  aby ta notarialnie przepisała jej swoje mieszkanie. Pani Stefania zamierzała zrobić to spisując testament, ale wnuczka nie zgodziła się na to argumentując, że każdy testament można podważyć. W takiej sytuacji, pani Stefania podpisała akt darowizny w biurze notarialnym. Przed podpisaniem, zwróciła się do notariusza z prośbą o umieszczenie w umowie darowizny klauzuli, mówiącej o prawie pani Stefanii do dożywotniego mieszkania w darowanym wnuczce mieszkaniu. Do momentu podpisania aktu notarialnego relacje babci i wnuczki były poprawne. Teraz – z każdym dniem pogarszały się. Wnuczka wyrzucała jej rzeczy, nie dbała ani o babcię ani o mieszkanie. Zachowywała się wulgarnie, nocami zapraszała gości, co powodowało interwencje sąsiadów, a czasem nawet policji. Nie brała również udziału w kosztach utrzymania mieszkania. W ciągu kilku lat, kiedy Pani Stefania chorowała, Kasia ani razu jej nie pomogła – zakupy i leki przynosili pani Stefanii sąsiedzi. Ostatnio wnuczka zaproponowała babci przeprowadzenie się do domu opieki, który jej znalazła. Przerażona Pani Stefania nie zgodziła się na to. Wobec takiej postawy, Kasia zaoferowała jej wynajęcie, za 500 zł miesięcznie, jednego z trzech pokoi w mieszkaniu. Zrozpaczona perspektywą utraty mieszkania pani Stefania zwróciła się o pomoc do doradcy NPO. Chciałaby wiedzieć, co może zrobić, aby spokojnie mieszkać u siebie?

Po zapoznaniu się z treścią umowy darowizny doradca uspokoił panią Stefanię, że bez jej zgody wnuczka nie ma możliwości zmuszenia babci do opuszczenia mieszkania, ani do przeprowadzki do domu opieki. Pani Stefania ma prawo do podejmowania samodzielnych decyzji dotyczących swojej przyszłości.  Gdyby wnuczka naciskała, a próby rozmowy z nią kończyłyby się kolejnymi awanturami, Pani Stefania może spróbować namówić ją do dobrowolnego zrzeczenia się darowizny. Jeżeli to się nie uda – może wystąpić do sądu z pozwem o nakazanie złożenia oświadczenia woli o odwołanie darowizny. Powodem odwołania darowizny może być rażąca niewdzięczność (art. 898 kodeksu cywilnego). Przykładem rażącej niewdzięczności jest, w przypadku Kasi, niechęć do opiekowania się babcią, nieudzielanie pomocy w czasie choroby, brak zainteresowania jej stanem psychicznym, drwienie z jej przyzwyczajeń, naruszanie jej godności podczas awantur, brak partycypacji w kosztach utrzymania mieszkania.

W przypadku nieruchomości zwrot darowizny musi mieć formę aktu notarialnego. Wyrok sądu stanowi podstawę do wpisu w księdze wieczystej nowego właściciela. W przypadku, gdyby obdarowany, mimo wyroku, nie chciał opuścić nieruchomości, wówczas można podjąć kroki, aby go eksmitować (ale konieczne jest wtedy odrębne powództwo).

Zgodnie z procedurą odwołania darowizny, (art. 898 k.c. Par. 1), pani Stefania, z pomocą biura notarialnego, wezwała wnuczkę na piśmie do dobrowolnego odwołania darowizny. Wezwanie to wysłała listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Wcześniej umówiła się z notariuszem, aby w wezwaniu wpisać datę, godzinę i miejsce spotkania.

Pani Stefania wie, że wnuczka odebrała list, jednak nie stawiła się w biurze notarialnym. Nie chce też rozmawiać z babcią. Oznacza to, że wezwanie nie odniosło pożądanego skutku. W tej sytuacji, pani Stefania zdecydowała się na rozpoczęcie drogi sądowego odwołania darowizny.  Pani Stefania przygotowuje się do udowodnienia swoich racji, spisując w punktach przykłady rażącej niewdzięczności ze strony Kasi. Będą one konieczne do sformułowania uzasadnienia do pozwu.

Należy pamiętać, że wykluczone jest odwołanie darowizny po upływie roku od dnia, w którym darczyńca dowiedział się o rażącej niewdzięczności obdarowanego. W przypadku pani Stefanii taka sytaucja nie ma miejsca.

Pani Stefania zastanowi się także, kogo wskazać jako świadka w swojej sprawie (w pozwie należy podać imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania świadka lub świadków). Składając pozew do sądu, pani Stefania może jednocześnie przygotować wniosek o zwolnienie jej z kosztów sądowych oraz o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu. Wówczas konieczne jest wypełnienie formularza sądowego –  oświadczenia o stanie rodzinnym, dochodach i majątku -link do oświadczenia poniżej: Wzór oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku … – Gov.pl

Należy pamiętać, że koszty sądowe wynoszą 5% wartości przedmiotu sporu! Wpłaca się je w kasie sądu lub przelewem na rachunek sądu (dowód uiszczenia opłaty należy dołączyć do pozwu). Pani Stefanii na nie po prostu nie stać.

Pani Stefania przygotuje również niezbędne do pozwu załączniki (umowa darowizny, wezwanie listem poleconym do dobrowolnego zrzeczenia się darowizny – z datą jego nadania  i odbioru przez odbiorcę, imiona i nazwiska oraz adresy świadków; skrócony odpis aktu małżeństwa, akt zgonu męża, oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, decyzja ZUS o wysokości emerytury pani Stefanii). Będą to 3 identyczne komplety dokumentów (w tym 1 dla pani Stefanii).

Jeżeli wartość przedmiotu sporu wynosi nie więcej, niż 75 000 zł, pozew składany jest w sądzie rejonowym właściwym miejscu, w którym znajduje się sporna nieruchomość. Jeżeli wartość jest wyższa – pozew należy złożyć w sądzie okręgowym.

Podstawa prawna:
Kodeks cywilny art. 898 – odwołanie darowizny z powodu rażącej niewdzięczności. Dz.U.2020.1740

Autor: Małgorzata Borkowska-Koczyk

Pomoc w trudnej sytuacji mieszkaniowej – w czym może pomóc Fundacja Habitat for Humanity Poland?

10 Maj 2021

Pani Zofia jest migrantką, przebywa w Polsce od 2017 r. Mieszka z mężem w 70-metrowym mieszkaniu udostępnionym im przez znajomych (w ich prywatnym domu). Nie ma umowy najmu lokalu, ale ona, mąż i dwóch synów są w nim zameldowani na pobyt czasowy. Rodzina nie posiada żadnego majątku, ani w Polsce, ani w swoim kraju. Pani Zofia pracuje w pełnym wymiarze, ma umowę o pracę, otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 4500 zł brutto. Od 2017 r. odprowadza podatki w Warszawie. Mąż Pani Zofii niedawno dojechał do rodziny. Intensywnie poszukuje pracy, niestety w okresie pandemii nie jest to łatwe, zamierza zarejestrować się w Urzędzie Pracy. Synowie Pani Zofii zdali maturę w Polsce, studiują na państwowych uczelniach, każdy w innym mieście. Obydwaj otrzymują stypendia socjalne, jeden w wysokości 700 zł, drugi – 600 zł. Obydwaj płacą po 500 złotych miesięcznie za miejsce w akademiku. Pani Zofia wspiera ich finansowo. Dochody rodziny nie pozwalają na zakup mieszkania (nie mają zdolności kredytowej), ani na wynajęcie mieszkania na wolnym rynku. Znajomi, którzy użyczają im miejsca w swoim domu naciskają, aby jak najszybciej znaleźli sobie inne mieszkanie. Dlatego Pani Zofia chciałaby się dowiedzieć, czy mogą uzyskać mieszkanie tzw. komunalne – z zasobów m. st. Warszawy? Chciałaby się też dowiedzieć, czy miasto stołeczne Warszawa realizuje programy, w ramach których, istnieje możliwość uzyskania zniszczonego mieszkania lub małego domu w zamian za samodzielne wyremontowanie nieruchomości? Chętnie podjęłaby się wraz z rodziną takiego zadania.

Pani Zofia i jej rodzina mimo, że mają bardzo niskie dochody i spełniają kryterium dochodowe do uzyskanie mieszkania komunalnego (w przypadku dwuosobowego gospodarstwa domowego kryterium to wynosi 4 902 zł), nie uzyskają mieszkania z zasobów m.st. Warszawy, ponieważ nie spełniają tzw. kryterium metrażowego (powierzchnia pokoi poniżej określonego w uchwale kryterium to  7 m 2 na 1 osobę i 6 m 2 na każdą kolejną osobę  z rodziny).
Szczegółowe zasady ubiegania się o mieszkanie komunalne w Warszawie zostały opisane na naszym blogu:  https://poradnictwoobywatelskie.com/2020/08/03/komu-przysluguje-prawo-do-lokalu-komunalnego/

Pani Zofia dowiedziała się, że Miasto Stołeczne Warszawa nie realizuje programów, pozwalających na uzyskanie mieszkania dzięki samodzielnemu jego wyremontowaniu.

Pani Zofia wraz z mężem mogą zainteresować się możliwością najmu mieszkania w ramach TBS.
W przypadku tej rodziny może to jednak być dość trudne, ponieważ zarówno wysoka jest opłata partycypacyjna (między 15, a 30 % kosztów budowy mieszkania), jak i sam czynsz.  Wyczerpujący opis zasad ubiegania się o mieszkanie w TBS znajduje się również na naszym blogu: https://poradnictwoobywatelskie.com/2020/08/31/dla-kogo-mieszkanie-TBS/

Natomiast Pani Zofia wraz z rodziną mogą rozważyć zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych
w ramach programu najmu mieszkań dla osób, których nie stać na wynajem lokali na wolnym rynku,  realizowanego przez Fundację Habitat for Humanity Poland. 

Fundacja Habitat for Humanity Poland

Fundacja od 1992 r. realizuje misję dobra społecznego. Jej cel brzmi następująco: „Każdy powinien mieć dach nad głową i godne miejsce do życia”.

Fundacja pomaga osobom w trudnej sytuacji mieszkaniowej. Z raportów opracowywanych przez tę organizację wynika, że w naszym kraju jest za mało niedrogich mieszkań, mają one nieodpowiedni standard, są w złym stanie technicznym, są niedogrzane, przeludnione. Dlatego Fundacja nastawiona jest na pomoc osobom, które wydają na obecne mieszkanie więcej, niż 50 % swoich dochodów.

Jednym z programów realizowanych przez Fundację Habitat for Humanity Poland jest Społeczna Agencja Najmu (SAN). Jest to pierwsza w Polsce agencja nie działająca dla zysku. SAN pośredniczy w wynajmie mieszkań pomiędzy właścicielami, a najemcami. Działania SAN skierowane są na poprawę dostępu do mieszkań w przystępnych cenach dla różnych grup odbiorców, których nie stać na wynajem na zasadach rynkowych. Do SAN może zgłosić się osoba, która ma kłopoty mieszkaniowe, ma stałe, udokumentowane źródło utrzymania, chce zmienić swoją obecną sytuację życiową, ma uregulowany pobyt w Polsce.

Powyższe kryteria spełnia Pani Zofia oraz jej rodzina.

Program SAN prowadzą specjaliści ds. najmu społecznego. Utrzymują oni bezpośredni, indywidualny kontakt z każdym z klientów, czuwają nad stanem mieszkań. Dzięki opiece płynącej ze strony pracowników Fundacji, najemcy mieszkań, mimo trudnej sytuacji życiowej, mogą czuć się bezpiecznie i pewnie. 

Zgłaszając się do SAN najemcy mieszkań zyskują:

– czynsz o stawce niższej średnio o 20%, niż rynkowa (jest to ustalane indywidualnie),
– możliwość rozłożenia kaucji za wynajem na raty (kaucja jest równa kwocie 1 miesięcznego czynszu),
– ubezpieczenie OC na warunkach dostosowanych do możliwości najemcy,
– pomoc w organizacji transportu mebli i sprzętów domowych przez sprawdzoną firmę,
– pomoc techniczną w razie awarii i potrzeby wykonania drobnych napraw,
– pomoc w zarządzaniu mieszkaniem (np. w rozliczaniu opłat za media),
– wsparcie m.in. w poszukiwaniu zatrudnienia, załatwianiu spraw urzędowych, w pokonywaniu kryzysów życiowych.

Na stronie Fundacji www.habitat.pl,  pod hasłem „Jak przystąpić do programu?”pobrać można:

– formularz rekrutacyjny SAN,
– formularz zapotrzebowania mieszkaniowego SAN,
– oświadczenie RODO,
– zaświadczenie od pracodawcy.

Pod formularzem znajduje się wzór deklaracji kandydata do udziału w programie. Jest sformułowany w bardzo jasny i czytelny sposób.

Jeśli chodzi o właścicieli, gotowych na określenie przystępnych cen wynajmu swoich mieszkań, SAN proponuje im pakiet gwarancji i opiekę nad mieszkaniem.

Do SAN mogą zgłosić się właściciele mieszkań, którzy:

  • chcą skorzystać z bezpłatnej, kompleksowej usługi zarządzania najmem,
  • wyjeżdżają za granicę i chcą mieć pewność, że zostawiają opiekę nad wynajętym mieszkaniem w rękach profesjonalistów,
  • w przeszłości doświadczyli trudnych sytuacji z nieuczciwymi najemcami,
  • posiadają mieszkanie w złym stanie technicznym i nie mają środków finansowych na jego remont, w związku z czym mają trudności w jego wynajęciu,
  • chcieliby wyremontować mieszkanie, ale nie mają na to czasu, czy też zaufanej ekipy remontowej.


Dzięki programowi SAN, właściciele mieszkań mają zapewniony:

  • brak prowizji ze strony agencji,
  • gwarancję regularnej spłaty czynszu,
  • zarządzanie najmem w imieniu właścicieli, w tym monitorowanie opłat za media,
  • wsparcie administracyjne, w tym przygotowanie umów najmu,
  • pomoc techniczną w razie awarii i przeprowadzenie drobnych napraw,
  • gwarancję utrzymania mieszkania w dobrym stanie,
  • staranny dobór lokatorów,
  • przygotowanie kosztorysu i przeprowadzenie remontu,
  • możliwość rozłożenia kosztów remontu na nieoprocentowane raty,
  • doposażenie mieszkania na preferencyjnych warunkach.

Siedziba Fundacji Habitat for Humanity Poland – 00-542 Warszawa, ul. Mokotowska 55;
tel.  22 642 57 42.
Kontakt: od poniedziałku do piątku, w godzinach: 10.00-18.00

Informacja dla najemców:
OlhaBilous – tel. 530 118 143 (język polski, rosyjski i ukraiński),
Maciej Kotliński – tel.: 537 509 811;

Kontakt dla właścicieli mieszkań:
Karina Kanafa-Marasińska – tel. 731 550 666, san@habitat.pl

Autor: Małgorzata Borkowska-Koczyk