Środa, 28 października 2020 r.
Objawy uzależnień behawioralnych u dzieci
To, że dziecko często korzysta z telefonu komórkowego czy bardzo intensywnie ćwiczy, nie oznacza jeszcze tego, że doszło u niego do uzależnienia behawioralnego. Aby je rozpoznać, u pacjenta stwierdzone muszą zostać problemy, które ogólnie są sygnałami świadczącymi o uzależnieniu.
Uzależnienia behawioralne mają pewne cechy wspólne z innymi uzależnieniami i są nimi:
- poważny stopień zainteresowanie daną czynnością czy zachowaniem (np. graniem w gry komputerowe czy korzystaniem z telefonu), które dominuje nad różnorodnymi innymi zachowaniami (np. nad koniecznością wykonania domowych obowiązków czy odrobienia lekcji),
- problemy przypominające zespół odstawienny (mowa tutaj o występowaniu dyskomfortu, rozdrażnienia i wewnętrznego napięcia wtedy, kiedy np. zakupoholik nie może się udać na zakupy czy gdy osoba uzależniona od telefonu komórkowego nie może z niego przez pewien czas korzystać
- konieczność coraz częstszego i dłuższego podejmowania się czynności czy nawyku, by prowadziły one do przyjemnych doznań,
- związek z nastrojem – samopoczucie pacjenta poprawia się wtedy, gdy może on wykonywać czynność, od której uzależniony,
- uciążliwe nawroty (czyli powracanie do wykonywania czynności nawet wtedy, gdy podejmowane są próby powstrzymywania się od niej).
Uzależnienia behawioralne a brak więzi z rodzicami
Istnieje naukowa teoria dotycząca możliwych przyczyn uzależnień behawioralnych u dzieci, według której problemy tego rodzaju mogą mieć związek z różnymi zaburzeniami procesu wychowawczego.
Zwolennicy tego poglądu przekonują, że brak więzi z rodzicami czy doświadczanie przemocy we wczesnym dzieciństwie mogą prowadzić do swego rodzaju pustki, którą człowiek, już w późniejszych latach, będzie próbował jakoś zapełnić. Jednym z możliwych sposobów na zlikwidowanie jej jest ucieczka właśnie jakieś uzależnienie behawioralne.
W pewien sposób ryzyko występowania uzależnień behawioralnych związane jest także z tym, jak wygląda współczesny świat. Sieć dosłownie nas otacza – bardzo wielu z nas dużo czasu poświęca przeróżnym portalom społecznościowym, nierzadko zdarza się również, że ze znajomymi komunikujemy się głównie poprzez wirtualne komunikatory.
Tak jak jednak osobie dorosłej zdecydowanie łatwiej stwierdzić, że zaczęła on korzystać z Internetu stanowczo zbyt często, tak już trudniej bywa z krytycyzmem u dziecka (szczególnie u nastolatka). Dość szybko może to sprawić, że młody człowiek straci kontrolę nad swoimi zachowaniami, czego efektem może być właśnie uzależnienie behawioralne.
