Porady Obywatelskie

Historia Pana Sebastiana

Pan Sebastian (25 lat), mieszka wspólnie z mamą w mieszkaniu z zasobów m.st Warszawy. Od niedawna nie pracuje, musi opiekować się matką, panią Barbarą. Zgłosił się po pomoc w związku z otrzymanym z Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami wezwaniem do opróżnienia lokalu.

Zawsze wszystkimi rachunkami i innymi opłatami zajmowała się mama. Od śmierci ojca w 2010 roku, pan Sebastian otrzymywał rentę rodzinną, uczył się i pracował w weekendy. Mamie przekazywał pieniądze na opłaty. Dwa lata temu stan zdrowia mamy znacznie się pogorszył. Pan Sebastian zauważył, że zaczęła gorzej funkcjonować, miała coraz większe trudności z racjonalnym postrzeganiem rzeczywistości. Namówił ją do podjęcia leczenia. Jednakże zanim trafiła do Poradni Zaburzeń Pamięci, doszło do przykrego wydarzenia. Pani Barbara wyszła na spacer i nie wróciła do domu. Po 3 dniach została znaleziona przez policję. W szpitalu zdiagnozowano u niej zespół otępienny o charakterze alzheimerowskim. Od tej pory wymaga stałej opieki. Pan Sebastian przerwał naukę, nie ma już uprawnień do renty rodzinnej, nie jest w stanie pogodzić opieki nad matką z pracą. Utrzymują się z emerytury pani Barbary w wysokości 1400 zł. Nie mają bliskich, na których pomoc mogliby liczyć. Pan Sebastian boi się, że stracą mieszkanie. Opłaty za mieszkanie to kwota 600 zł, której nie są w stanie uiszczać.

Doradczyni wyjaśniła klientowi, w jakiej obecnie sytuacji się znajdują i jakie działania może podjąć wierzyciel: pozew o eksmisję i o wydanie nakazu zapłaty.

Wspólnie ustalono, że w obecnej sytuacji priorytetem są działania związane z ochroną przed utratą mieszkania oraz zwiększenie dochodów tak, aby możliwe było regulowanie opłat bieżących za mieszkanie i spłata powstałego zadłużenia, zapewniając przy tym opiekę mamie.

Aby zwiększyć szanse na orzeczenie przez Sąd prawa do lokalu socjalnego przy eksmisji, pan Sebastian wystąpił o ustalenie stopnia niepełnosprawności mamy. Miejski Zespół ds. orzekania o niepełnosprawności ustalił, że pani Barbara jest osoba niepełnosprawną w stopniu znacznym. Takie orzeczenie umożliwiło uzyskanie dla niej zasiłku pielęgnacyjnego, a dla pana Sebastiana specjalnego zasiłku opiekuńczego. Zwiększenie dochodów umożliwiło regulowanie opłat bieżących za mieszkanie, a także wystąpienie o zawarcie porozumienia w spłacie zadłużenia w ratach (do skarbnika m.st W-wy, ponieważ dług przekroczył 20 tysięcy zł). We wspólnie przygotowanym wniosku zaproponowaliśmy wysokość raty, wynikającą z sytuacji pana Sebastiana i jego mamy. Skarbnik zgodził się na zawarcie porozumienia w spłacie zadłużenia w wysokości 50 zł miesięcznie.

Zawarte porozumienie, a przede wszystkim sumienne wywiązywanie się z niego, umożliwiło wystąpienie do władz dzielnicy o ponowne zawarcie umowy najmu, zgodnie z uchwałą Rady Warszawy. Zarząd dzielnicy przychylił się do złożonego wniosku i umowa najmu została przywrócona. Do sprawy eksmisyjnej nie doszło. Ponowne zawarcie umowy najmu umożliwiło wystąpienie o wsparcie w postaci dodatku mieszkaniowego, energetycznego i obniżki czynszu.

Pan Sebastian wystąpił również do Ośrodka Pomocy Społecznej o pomoc w formie usług opiekuńczych, dzięki której będzie mógł podjąć zatrudnienie, na czym bardzo mu zależy.

Piątek, 25 września 2020 roku.