Mąż Pani A. jest alkoholikiem. Mąż pije od dawna, pił jak był młodszy z kolegami, ale Pani A. myślała, że jak urodzą się dzieci to mąż pić przestanie. Jednak z czasem ciągi alkoholowe męża stały się dłuższe. Pani A. wstydzi się sąsiadów i znajomych, ukrywa, że mąż stracił pracę, ma coraz mniej kontaktów towarzyskich. Usprawiedliwia nieobecności męża u dzieci w szkole i na rodzinnym obiedzie. Oddaje zaciągane przez męża długi i obawia się, że zaciągnie następne, których nie będzie mogła spłacić. Pani A. ukrywa przed dziećmi zachowania męża, by nie dowiedziały się o nałogu ojca, stale lęka się o stabilność swojej rodziny. Nie wie, co może zrobić, żeby pomóc mężowi wyjść z nałogu.
Pani A. nie zdaje sobie sprawy, że jest współuzależniona i przede wszystkim ona potrzebuje pomocy. Żyje w ciągłym napięciu i lęku. Pani A. wydaje się, że dba o dobro swojego męża, robi to z miłości albo z poczucia obowiązku. W rzeczywistości nie zdaje sobie sprawy z tego, że uwalnia męża od ponoszenia konsekwencji za swój nałóg. Uzyskuje przeciwny efekt do pożądanego. Nie udaje się jej zmienić funkcjonowania bliskiej osoby. Staje się uzależniona od osoby uzależnionej, czyli współuzależniona. Nie wiadomo, co przyniesie kolejny dzień. Osobie współuzależnionej życie wymyka się z rąk, jej myśli krążą wokół tego czy mąż wypił czy nie wypił. W życie osoby współuzależnionej wkrada się destrukcja. Kobieta często nawet kosztem własnego zdrowia i własnych potrzeb tkwi w takim układzie wiele lat i nie zwraca się o pomoc. Współuzależnienie to niszcząca zależność od bliskiej osoby, której choroba polega na uzależnieniu. W wypadku męża Pani A. na uzależnieniu od alkoholu. Współuzależnienie potrafi obniżyć poczucie własnej wartości do zera.
Współuzależnienie nie jest chorobą. Oznacza jednak życie w ciągłym pogotowiu emocjonalnym i uporczywym stresie. Jest diagnozowane wyłącznie u osób dorosłych mieszkających z alkoholikiem: małżonków, partnerów, rzadziej rodziców – osób, które formalnie mogą wybrać inną drogę poradzenia sobie z problemem nadużywania alkoholu przez partnera. Koncentrując się na szukaniu sposobu ograniczenia spożywania alkoholu przez partnera, osoba współuzależniona nieświadomie przejmuje odpowiedzialność i kontrolę za jego funkcjonowanie, co w efekcie ułatwia pijącemu dalsze jego spożywanie.
Osoby współuzależnione wymagają pomocy i mogą uzyskać równowagę psychiczną i poprawę stanu zdrowia psychosomatycznego, jeśli skorzystają z pomocy oferowanej im w placówkach terapii uzależnień, gdzie mają prawo korzystać z bezpłatnej pomocy terapeutycznej i medycznej. (Zgodnie z § 4. 1. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 15 grudnia 2018 r.). Z terapii indywidualnej i grupowej mogą skorzystać także w placówkach lecznictwa odwykowego i w organizacjach pozarządowych. Pomocne dla osób mających pijących bliskich mogą być spotkania Wspólnoty Al-Anon, której celem jest wspieranie się osób współuzależnionych w trudnościach wynikających z życia z osobą pijącą i w zmianie swojego funkcjonowania na bardziej satysfakcjonujące. I niezależnie od tego, czy pijący partner podejmie leczenie odwykowe, czy nie, czy porzuci picie, czy będzie pił dalej – osoby współuzależnione mogą poprawić jakość swojego życia, życia swoich dzieci i innych bliskich. Ale nie jest to łatwe i profesjonalna pomoc z zewnątrz jest niezbędna. Osoby współuzależnione podczas terapii indywidualnych i grupowych dowiedzą się jak żyć, aby nie koncentrować się na problemie alkoholowym partnera, jak zaakceptować własny sposób przeżywania uczuć i funkcjonowania, jak odbudować szacunek do siebie, poczucie godności oraz jak odbudować swój system wartości.
Możemy zmienić tylko siebie, lecz warto pamiętać, iż zmiana dokonująca się w nas powoduje zmiany w postawach naszych najbliższych. To najlepszy sposób by pomóc komuś w podjęciu decyzji o leczeniu.
Osoby borykające się z problemem współuzależnienia mogą szukać bezpłatnej pomocy w Warszawie m.in. w następujących miejscach:
Ośrodek Terapii Uzależnień IPiN, ul. Sobieskiego 1/9 02-957 Warszawa, Tel. kontaktowy 22 642 66 11 w.453 www.psychologia.edu.pl
Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Warszawie, Al. Jerozolimskie 155 www.parpa.pl
Informacje o placówkach realizujących Terapie Współuzależnienia w dzielnicach Warszawy można uzyskać: parpa@parpa.pl
Tel. kontaktowe 22 250 63 46; 22 250 63 25 ; 22 250 63 30
NZOZ Ośrodek Pomocy Zdrowiu Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia, ul. Bellottiego 1; e-mail: przychodnia@opz.pl tel. kontaktowy: 22 838 86 30
Ośrodek Profilaktyczno-Terapeutyczny „PETRA” Poradnia Leczenia Uzależnień Al. Jerozolimskie 47 lok.3 petra@centrumodwykowe.waw.pl Tel. kontaktowy: 22 629-25-85
W okresie pandemii bezpłatne wsparcie w Warszawie dla osób współuzależnionych prowadzą:
Fundacja Możliwości i Szanse – indywidualne konsultacje kryzysowe; sesje grupowe przezwyciężania kryzysów. Pomoc świadczona jest on-line za pośrednictwem komunikatora Skype. Zgłoszenia za pośrednictwem sms pod nr telefonu 690 343 799; e-mail:centrum.wsparcie@gmail.com https://www.facebook.com/psychointegracja/
Centrum Edukacji Liderskiej C.E.L. – konsultacje diagnostyczne i specjalistyczne – formie on-line i telefonicznie. Telefon: 502 744 120 , od poniedziałku do piątku w godzinach 15.00 – 19.00; SKYPE od 10.00 – 11.00 http://fundacjacel.pl/
Stowarzyszenie Aslan – wsparcie psychologiczne za pomocą komunikatorów; prowadzenie dyżurów telefonicznych (wsparcie psychologiczne); umieszczanie materiałów i treści pomocowych na stronie Fundacji oraz na Facebooku. Email:stowarzyszenie@aslan.org.pl Poniedziałek: 14.00-18.00, telefon: 883 567 291; https://www.fasebook.com/aslan.org http://www.aslan.org.pl/
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia, SPZOZ Wola-Śródmieście
Formy świadczonej zdalnie pomocy: sesje psychoterapii indywidualnej; sesje psychoterapii grupowej – pomoc świadczona jest telefonicznie oraz on-line. Zapisy: telefon 22 620 35 24, poniedziałek – piątek 08.00 – 20.00 www.zozwola.pl/Poradnia
Poradnia Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholu ROTA SZPZLO Warszawa-Ochota
Formy świadczonej zdalnie pomocy: indywidualne kwalifikujące do programu; indywidualne sesje terapeutyczne – pomoc świadczona jest z wykorzystaniem kontaktu telefonicznego lub kontaktu on-line za pomocą komunikatorów Skype, Messenger, WhatsApp. Zapisy w godz. 08.00 – 16.00, telefon: 501 506 074. https://www.szpzlo-ochota.pl
Poradnia Leczenia Uzależnień od Alkoholu i Poradnia Leczenia Uzależnień od Środków Psychoaktywnych SZPZLO Warszawa-Wawer
Formy świadczonej zdalnie pomocy: psychoterapia grupowa; psychoterapia indywidualna. Porady udzielane są z wykorzystaniem kontaktu telefonicznego i kontaktu on-line za pośrednictwem komunikatora Skype. Rejestracja i zgłoszenia – telefon 22 590 09 70 od poniedziałku do piątku w godz. 08.00 – 15.00. http://zoz-wawer.waw.pl/static/zdrowie-psychiczne.html oraz na forach komunikatorów: Facebook WhatsApp
Poradnia Leczenia Uzależnień SZPZLO Warszawa-Targówek
Formy świadczonej zdalnie pomocy: sesje indywidualne świadczone w formie rozmowy telefonicznej, za pośrednictwem Skype, lub po uzgodnieniu z terapeutą droga mailową. Zapisy: telefon 22 674 55 21 od poniedziałku do piątku w godz. 08.00 – 15.00. http://www.zoztargowek.waw.pl/?go=rem
Poradnia Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholu przy ul. Kolskiej Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Warszawie
Formy świadczonej zdalnie pomocy: grupowe sesje terapeutyczne; indywidualne sesje terapeutyczne. Pomoc świadczona jest zdalnie za pośrednictwem komunikatorów Skype i WhatsApp oraz telefonicznie. Kontakt do sekretariatu: telefon 22 18 83 150, 22 18 83 170. http://www.szpitalnowowiejski.pl/index.php/poradnie/poradnia-terapii-uzaleznienia-i-wspoluzaleznienia-od-alkoholu
Poradnia Rodzinna, Centrum Odwykowe SPZOZ, przy ul. Zakopiańskiej w Warszawie
Pomoc świadczona zdalnie za pośrednictwem komunikatorów Skype (środa i poniedziałek) oraz GoogleMeet (piątek); poza tym terapeuci są dostępni telefonicznie i prowadzą rozmowy indywidualne na życzenie pacjentów: poniedziałek -17:00-19:00 Skype; środa – 18:00-20:00 Skype; piątek – 8:00-10:00 G.Meet. Kontakt: 22 617 03 10; rodzina@centrumodwykowe.waw.pl http://www.centrumodwykowe.waw.pl
Autor: Grażyna Schmidt
Porady Obywatelskie 
Czasem osobami współuzależnionymi kieruje wstyd, że nie pomogli partnerowi, ojcu czy matce. Znam też takie przypadki kiedy takie osoby ułatwiały picie bo nie chciały „rozbijać” dzieciom rodzin. Przykre jest jak bardzo człowiek potrafi się zatracić we współuzależnieniu że woli żyć przy takim partnerze czy rodzicu tylko dlatego, że wstydzi się przyznać ze coś w jej życiu poszło nie tak.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Dziękuję, ma Pani rację. Cytując Johna Bradshaw (amerykański mówca motywacyjny, edukator, specjalizujący się w problemach emocjonalnych oraz uzależnieniach) wstyd to jedna z najbardziej destrukcyjnych sił w życiu. Ale nie każdy – tylko toksyczny. Jeżeli ktoś odczuwa toksyczny wstyd, to czuje się bezwartościowy, przegrany, czuje, że nie stanął na wysokości zadania, jako człowiek, często rodzi poczucie izolacji.
Ten zdrowy jest naturalnym uczuciem, wręcz niezbędnym do normalnego funkcjonowania, bo ostrzega nas przed zachłyśnięciem się własną doskonałością.
PolubieniePolubione przez 1 osoba