Komu przysługuje prawo do lokalu komunalnego?

Pani Olga, po ślubie, zamieszkała wspólnie z mężem u teściów w ich niedużym mieszkaniu własnościowym. Na świat przyszedł syn, który obecnie ma 7 lat. Współzamieszkiwanie z teściami było od początku trudne, ale rodzina miała dach nad głową, a teściowa pomagała w wychowaniu dziecka. Trzy lata temu pojawiła się szansa zarobienia na własne mieszkanie. Mąż otrzymał propozycję pracy w Niemczech. Nie było łatwo, Pani Olga z synem w kraju a mąż ponad tysiąc kilometrów od nich. Wciąż powtarzała sobie, że „trzeba wytrzymać”. W ciężkich chwilach rozmyślała, jak urządzi ich własne mieszkanie …

Niestety, po dwóch latach, mąż przyznał się Pani Oldze, że związał się w Niemczech z inną kobietą i nie zamierza wrócić do Polski. Świat Pani Olgi runął z dnia na dzień a wraz z nim marzenie o własnym M. Pani Olga wystąpiła o rozwód, który został orzeczony w ubiegłym roku. Nadal mieszka z teściami, ponieważ nie ma się dokąd wyprowadzić. Jej rodzice mieszkają w mieszkaniu komunalnym na południu Polski. Teściowie żądają od Niej, aby „znalazła sobie mieszkanie”. Coraz częściej dochodzi do awantur. Pani Olga marzy, żeby wyprowadzić się z synem od teściów, ale nie stać Jej na wynajęcie mieszkania na wolnym rynku. Zarabia 2200 zł netto, na syna otrzymuje 1000 zł alimentów oraz świadczenie wychowawcze tzw. 500+, a za kawalerkę w Warszawie trzeba zapłacić ponad 2000 zł miesięcznie. Pani Olga pyta, czy ma szansę otrzymać mieszkanie komunalne?

Lokal komunalny jest to mieszkanie przyznawane przez gminę osobom o stosunkowo niskich dochodach, których nie stać na wynajęcie bądź kupno własnego mieszkania. W Polsce przepisy dotyczące ich przyznawania nie są jednolite. Każda gmina samodzielnie reguluje w przepisach prawa miejscowego zasady, na jakich jej mieszkańcy mogą ubiegać się o najem lokalu komunalnego lub socjalnego. Pani Olga mieszka z synem w Warszawie, zatem skupimy się na kryteriach, jakie trzeba spełnić, aby uzyskać przydział lokalu z zasobów mieszkaniowych m.st. Warszawy.

Udzielenie pomocy mieszkaniowej przez gminę jest uzależnione przede wszystkim od wysokości dochodu gospodarstwa domowego. Dochód Pani Olgi, zgodnie z przepisami, nie może przekroczyć kwoty 4 623,39 zł, co stanowi iloczyn 165% wysokości ostatnio ogłoszonego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto w gospodarce narodowej w województwie mazowieckim oraz współczynnika w wysokości 0,50 (przyjętego w przypadku obliczania dochodu uprawniającego do oddania w najem lokalu na czas nieoznaczony). Pani Olga spełnia zatem kryterium dochodowe. 

Sposób obliczania górnej granicy dochodu jest skomplikowany i uzależniony zarówno od liczby osób w gospodarstwie domowym, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w województwie mazowieckim, jak i wysokości współczynnika wskazanego w konkretnej sytuacji, dlatego też zachęcamy do kontaktu z doradcą obywatelskim, aby wspólnie rozważyć indywidualną sytuację osoby ubiegającej się o mieszkanie celem sprawdzenia, czy uzyskiwany przez dochód nie przekracza dochodu uprawniającego do uzyskania pomocy mieszkaniowej.

Kryterium dochodowe nie jest jedynym kryterium, jakie trzeba spełnić, aby uzyskać pomoc mieszkaniową w Warszawie. Szczegółowej analizie będą poddane warunki mieszkaniowe w dotychczasowym miejscu zamieszkania Pani Olgi. Przez warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy uznaje się sytuację, w której osoby w danym gospodarstwie domowym zamieszkują w lokalu, którego powierzchnia mieszkalna wynosi nie więcej niż 7 m. W przypadku zamieszkiwania w lokalu jednej osoby, kryterium powierzchniowe jest powiększone o dodatkowe 6 m2 na każdą kolejną zamieszkującą w tym lokalu osobę. Z rozmowy z Panią Olgą wynika, iż jej byli teściowie mieszkają w pokoju o pow. 15 m2, a Pani Olga z synem w pokoju o pow. 8,5 m2, zatem łączna powierzchnia mieszkalna w tym lokalu wynosi 23,5 m2. Pani Olga spełnia również kryterium metrażowe. 

Miasto Stołeczne Warszawa odmawia udzielenia pomocy mieszkaniowej w następujących przypadkach:

  1. wnioskodawca, jego małżonek, osoba pozostająca faktycznie we wspólnym pożyciu lub inna osoba zgłoszona do wspólnego zamieszkiwania:

a) jest właścicielem lokalu, budynku mieszkalnego lub jego części, lub,

b) posiada spółdzielcze prawo do lokalu: pod warunkiem, że może ich używać lub gdy posiada tytuł prawny do nieruchomości, której zbycie lub z której pożytki dają możliwość zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie;

  1. z analizy wniosku i załączonych dokumentów oraz sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej ustalonej między innymi w miejscu zamieszkania wnioskodawcy wynika, że występuje rażąca dysproporcja pomiędzy niskimi dochodami wykazanymi przy składaniu wniosku o pomoc mieszkaniową, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy lub osób ubiegających się wraz z nim o pomoc mieszkaniową, a także gdy faktyczne warunki mieszkaniowe wnioskodawcy lub osób ubiegających się z nim o pomoc mieszkaniową nie potwierdzają sytuacji wykazanej we wniosku, a w ocenie zarządu dzielnicy wnioskodawca ma możliwość zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie.

Na szczęście, żadna z opisanych wyżej negatywnych przesłanek nie zachodzi w przypadku Pani Olgi.

Pani Olga może złożyć wniosek o najem lokalu w dzielnicy właściwej dla Jej miejsca zamieszkania. Formularz wniosku wraz z wykazem dokumentów jest dostępny na stronach Urzędów Dzielnic m.st. Warszawy lub bezpośrednio w Wydziale ds. Lokalowych w Urzędzie Dzielnicy właściwej dla miejsca pobytu wnioskodawcy. Po złożeniu wniosku, zostanie on poddany analizie i weryfikacji. Decyzję o przydziale lub odmowie przydziału lokalu z zasobów mieszkaniowych m.st. Warszawy podejmuje Zarząd Dzielnicy w formie uchwały.

Podstawa prawna:
Uchwała Nr XXIII/669/2019 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 5 grudnia 2019 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy 

Autor: Agnieszka Pożarowska